Als de feestdagen maar voorbij zijn…

Niet voor iedereen is Kerst en Oud en Nieuw een tijd om naar uit te kijken. Natuurlijk ziet alles er leuk versierd uit, maar voor mensen die kerst alleen vieren of mensen die van het nieuwe jaar weinig goeds te verwachten hebben, is de decembermaand een periode waar je vreselijk tegen op kunt zien.

Er valt ook nauwelijks aan te ontkomen. In winkels, op de televisie, in hotels over de hele wereld overal klinken dezelfde liedjes, verschijnen beelden van lachende kinderen en veel cadeaus.

Het enige wat niet vrolijk is, is het nieuws.
Voor iedereen is de tegenstelling tussen wat ons voorgeschoteld wordt in reclame en gesprekken en wat in de wereld gebeurt aan geweld en oorlog, vluchtelingen en hebzucht moeilijk te rijmen met een verhaal van vrede op aarde.

Misschien moeten we terug naar de kern. Wat vieren we eigenlijk? Dat liefde sterker is dan haat? Dat ons verlangen naar vrede onuitroeibaar is? Dat wij, wat er ook gebeurt in ons leven opnieuw geboren mogen worden? Dat het allerhoogste en het allerheiligste in ons leven, dat wat wij God noemen, licht is en vrede en liefde?
Dat we samenkomen met mensen van overal om tastend maar ook volhardend zelf te beginnen aan een leven waar vrede innerlijk en in de wereld de kern van is?
Al deze dingen bij elkaar misschien en het hele jaar door misschien. Kerstmis is een begin, een oefening in vrede.
Ik wens u een gezegende tijd.

Marga Vos- Wiegand